دور همی ها

روزی از روزها هارون الرشید از بهلول دیوانه پرسید :

ای بهلول بگو ببینم نزد تو ” دوست ترین مردم ” چه کسی است ؟

بهلول پاسخ داد : همان کسی که شکم مرا سیر کند دوست ترین مردم نزد من است !

هارون الرشید گفت : اگر من شکم تو را سیر کنم مرا دوست داری ؟

بهلول با خنده پاسخ داد : دوستی به نسیه و اما و اگر نمی شود !

وصال او ز عمر جاودان به                        خداوندا مرا آن ده که آن به

به شمشیرم زد و با کس نگفتم                 که راز دوست از دشمن نهان به

بداغ بندگی مردن در این در                       بداغ او که از ملک جهان به

خدا را از طبیب من بپرسید                      که آخر کی شود این نا توان به

گلی کان پایمال سرو ما گشت                      بود خاکش ز خون ارغوان به

به خلدم دعوت ای زاهد بفرما                   که این سیب زنخ زان بوستان به

دلا دایم گدای کوی او باش                       به حکم آنکه دولت جاودان به

جوانا سر متاب از پند پیران                        که رای پیر از بخت جوان به

شبی میگفت چشم کس ندیده است                 ز مروارید گوشم در جهان به

اگر چه زنده رود آب حیاط است                     ولی شیراز ما از اصفهان به

سخن اندر دهان دوست شکّر                     ولیکن گفته ی حافظ از آن به

بهر هر نا لایقی منشین و مشکن ارزش خود را

که  من  قدر  تو  میدانم ،  تو قدر خود  نمیدانی

وقتی تنها میشی دوستاتو از اینترنت دانلود کنی …
روزا که پشه ها خوابن بری بالا سرشون ویز ویز کنی ...
موهاتو بزنی قهر کنه درنیاد …
از خودت فرار کنی گم شی …
برق بره با بزرگترش بیاد …
اشتهات کور شه ببریش مدرسه نابینایان !؟!؟

فرانکلن : در زیر خاک به قدر کافی وقت خواب داریم.اگر وقت ، گران ترین کالای ماست تبذیر آن بدترین کارهاست.اگر خواهان زندگی هستی وقتت را تباه مکن چرا که وقت پارچه ای است که با آن قبای زندگی دوخته میشود.

 سیسه رون : شخص زیرک به راهنمایی عقل ، خردمندان به وسیله ی تجربه و افراد نادان به اجبار یاد میگیرند.

 سیسه رون : هرگز نمیتوان با آدم های کوچک کار های بزرگ انجام داد.

 آناتول فرانس : از خواص طبیعت آدمی است که عاقلانه و منطقی فکر میکند اما پوچ و بی معنی رفتار مینماید.

 آناتولی فرانس : به وسیله ی احساسات به عالیترین و پاکترین حقایق میرسیم نه به وسیله ی عقل و تفکر.

 اسکاروایلد : تاریخ زن تاریخ بد ترین حکومت های حکومت های ظالمانه است یعنی تاریخ تسلط و اقتدار ضعیف بر قوی است و ا آن بد تر این است که تنها حکومت جابرانه ایست که دوام میابد.

 اسکاروایلد : وقتی که زن مجدّداً ازدواج میکند علّتش آن است که وی از شوهر اوّل نفرت داشتهاست ولی وقتی که مرد مجبداً ازدواج میکند علّتش آن است که وی زن اولی را به حدّ پرستش دوست می داشته است ، زن ها اقبال خود را می آزمایند و مرد ها بخت خود را به خطر می اندازند.

 اسکاروایلد : هنر کلید فهم زندگی است.هنرمند باید هنر را آشکار و خود را پنهان بدارد.این است هدف هنر.

 الکساندردوما : صرفه جویی فقیر را متموّل و متموّل را عاقل میگرداند.

 دوما : تاریخ ادبیات یک قوم ، قبالۀ ملیت وسند استقلال آن قوم است.

فرانکل : برای ثروتمند شدن تنها دانستن راه درآمد کافی نیست،باید راه خرج کردن را هم خوب دانست.

فرانکل : برای فریب دادن چشم دیگران خود را دچار محنت مکن.

فرانکل : درختی را که همیشه تغییر جا بدهد مانند کسی است که مدام شغل و مسکن خود را عوض کند موفق نخواهد شد.

فرانکل : تنبلی آنقدر آهسته راه میرود که فقر و ذلت برای وصول و رسیدن به آن دچار مشکل میشوند.

فرانکل : تجربه مدرسه ای است که محصّلین خود را به قیمت گرانی بار می آورد.

فرانکل : دشمنان خود را دوست بدارید زیرا به آسانی عیبهای شما را یک به یک می شمارند.

فرانکل : کسی که حفظ جان را مقدم بر آزادی بداند لیاقت آزادی را ندارد.

فرانکل : اگر میخواهی رازی را از دشمنان پنهان بداری آنرا هرگز برای دوستانت فاش مکن.

فرانکل : کلیدی که اغلب بکار میرود همیشه برّاق است.

دو دوست،پیاده از جاده ای در بیابان عبور میکردند.بین راه سر  موضوعی اختلاف پیدا کردندو به مشاجره پرداختند.یکی از آنها از خشم،بر چهره دیگری سیلس زد.

دوستس که سیلی خورده بود،سخت آزرده شد ولی بدون آن که چیزی بگوید،روی شن های بیابان نوشت :«امروز بهترین دوستم به من سیلی زد.»

آن دو کنار هم به یکدیگر به راه خود ادامه دادند تا به یک آبادی رسیدند.

تصمیم گرفتند قدری آنجا بمانند و کنار برکه آب استراحت کنند.ناگهان شخصی که سیل خورده بود،لغزید و در برکه افتاد.نزدیک بود غرق شود

که دوستش به کمکش شتافت و او را نجات داد.

بعد از آنکه از غرق شدن نجات یافت،بر روی سخره ای سنگی این جمله را حک کرد :«امروز بهترین دوستم جان مرا نجات داد.»

دوستش با تعجب از او پرسید :«بعد از آنکه من با سیلی تو را آزردم،تو آن جمله را روی شن های صحرا نوشتی ولی حالا این جمله را روی صخره حک کردی؟»

دیگری لبخند زد و گفت :«وقتی کسی ما را آزار میدهد ،باید روی شن های ساحل تا باد های بخشش،آن را پاک کنند ولی وقتی کسی محبتی

در حق ما میکندباید آن را روی سنگ حک کنیم تا هیچ بادی نتواند آن را از یاد ها ببرد.»